шпрыц, -а, мн. -ы, -аў, м.

Медыцынскі інструмент — цыліндрык з поршнем і іголкай для ўвядзення ці адсмоктвання вадкасці.

|| прым. шпры́цавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпры́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпры́ц шпры́цы
Р. шпры́ца шпры́цаў
Д. шпры́цу шпры́цам
В. шпры́ц шпры́цы
Т. шпры́цам шпры́цамі
М. шпры́цы шпры́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпрыц м. шприц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпрыц, ‑а, м.

1. Медыцынскі інструмент для ўвядзення ў арганізм лекавых рэчываў, а таксама для адсмоктвання з поласцей вадкасці, які мае выгляд цыліндра з поршнем і іголкай. Трымаючы шпрыц, на бліскучай іголцы якога вісела кропля, медсястра ваткай выцірала матчыну руку і супакойвала: — Пацярпіце... крыху... зараз будзе лепш... Карпаў.

2. Спец. Інструмент такога ж характару, які выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці. Шпрыц для крэму.

[Ням. Spritze.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпрыц-маслё́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпрыц-маслё́нка шпрыц-маслё́нкі
Р. шпрыц-маслё́нкі шпрыц-маслё́нак
Д. шпрыц-маслё́нцы шпрыц-маслё́нкам
В. шпрыц-маслё́нку шпрыц-маслё́нкі
Т. шпрыц-маслё́нкай
шпрыц-маслё́нкаю		 шпрыц-маслё́нкамі
М. шпрыц-маслё́нцы шпрыц-маслё́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпрыц-машы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпрыц-машы́на шпрыц-машы́ны
Р. шпрыц-машы́ны шпрыц-машы́н
Д. шпрыц-машы́не шпрыц-машы́нам
В. шпрыц-машы́ну шпрыц-машы́ны
Т. шпрыц-машы́най
шпрыц-машы́наю		 шпрыц-машы́намі
М. шпрыц-машы́не шпрыц-машы́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпрыц-аўтама́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпрыц-аўтама́т шпрыц-аўтама́ты
Р. шпрыц-аўтама́та шпрыц-аўтама́таў
Д. шпрыц-аўтама́ту шпрыц-аўтама́там
В. шпрыц-аўтама́т шпрыц-аўтама́ты
Т. шпрыц-аўтама́там шпрыц-аўтама́тамі
М. шпрыц-аўтама́це шпрыц-аўтама́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпрыц-пістале́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпрыц-пістале́т шпрыц-пістале́ты
Р. шпрыц-пістале́та шпрыц-пістале́таў
Д. шпрыц-пістале́ту шпрыц-пістале́там
В. шпрыц-пістале́т шпрыц-пістале́ты
Т. шпрыц-пістале́там шпрыц-пістале́тамі
М. шпрыц-пістале́це шпрыц-пістале́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпрыц-цю́бік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпрыц-цю́бік шпрыц-цю́бікі
Р. шпрыц-цю́біка шпрыц-цю́бікаў
Д. шпрыц-цю́біку шпрыц-цю́бікам
В. шпрыц-цю́бік шпрыц-цю́бікі
Т. шпрыц-цю́бікам шпрыц-цю́бікамі
М. шпрыц-цю́біку шпрыц-цю́біках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шприц мед. шпрыц, род. шпры́ца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)