шпрыц-цю́бік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпрыц-цю́бік шпрыц-цю́бікі
Р. шпрыц-цю́біка шпрыц-цю́бікаў
Д. шпрыц-цю́біку шпрыц-цю́бікам
В. шпрыц-цю́бік шпрыц-цю́бікі
Т. шпрыц-цю́бікам шпрыц-цю́бікамі
М. шпрыц-цю́біку шпрыц-цю́біках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)