сумасше́ствие вар’я́цтва, -ва ср., шале́нства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раж м., разг. раз’ю́шанасць, -ці ж., шале́нства, -ва ср.;

◊

войти́ в раж дайсці́ да шале́нства, раз’яры́цца, раз’ю́шыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́чаны, -ая, -ае.

1. Зроблены скручваннем.

Кручаная пража.

К. абаранак.

2. Спіралепадобны, віты.

Кручаная лесвіца.

3. Хворы на шаленства (пра жывёл; разм.).

К. сабака.

4. перан. Заблытаны, неспакойны.

К. лёс.

Кручаная доля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пікадо́р, ‑а, м.

Коннік, удзельнік бою быкоў у Іспаніі, які ўколамі пікі прыводзіць у шаленства быкоў.

[Ісп. picador.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беси́ть несов. вар’ява́ць, прыво́дзіць у шале́нства; (злить) злава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беснова́ние перен. вар’ява́нне, -ння ср., шале́нства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вар’ява́ць, ‑р’юю, ‑р’юеш, ‑р’юе; незак.

1. Тое, што і вар’явацца.

2. каго. Раздражняць, злаваць, даводзіць да шаленства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́русы, ‑аў; адз. вірус, ‑а, м.

Самыя дробныя мікраарганізмы, якія выклікаюць заразныя захворванні. Вірус шаленства. Фільтроўныя вірусы.

[Ад лац. virus — яд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадабо́язь, ‑і, ж.

Хвароба чалавека або жывёлы, якая перадаецца ад шалёнай жывёлы і суправаджаецца немагчымасцю глытаць вадкасць; шаленства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

insanity [ɪnˈsænəti] n.

1. псіхі́чная хваро́ба

2. infml вар’я́цтва; шале́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)