пікадо́р, ‑а,
Коннік, удзельнік бою быкоў у Іспаніі, які ўколамі пікі прыводзіць у шаленства быкоў.
[Ісп. picador.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пікадо́р, ‑а,
Коннік, удзельнік бою быкоў у Іспаніі, які ўколамі пікі прыводзіць у шаленства быкоў.
[Ісп. picador.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)