шале́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шале́нства
Р. шале́нства
Д. шале́нству
В. шале́нства
Т. шале́нствам
М. шале́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шале́нства, -а, н.

1. Інфекцыйная хвароба, якая паражае цэнтральную нервовую сістэму; вадабоязь.

2. перан. Крайняя ступень раздражнення, гневу.

Прыйсці ў ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шале́нства ср.

1. (болезнь) бе́шенство;

2. (потеря ясности сознания) бе́шенство, безу́мие, безу́мство;

3. (несдержанность) неи́стовство, я́рость ж.;

4. (сумасбродное поведение) сумасбро́дство;

◊ даве́сці да ш. — довести́ до бе́шенства (до бе́лого кале́ния)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шале́нства, ‑а, н.

1. Вострая інфекцыйная хвароба жывёлы і чалавека, якая паражае цэнтральную нервовую сістэму і перадаецца ўкусам шалёнай жывёлы; вадабоязь. Прышчэпкі супраць шаленства.

2. Крайняя ступень раздражнення, гневу; раз’юшанасць. Праз якое паўгадзіны Мацвей Кірылавіч выбег з кабінета, як і той раз, калі яго давёў амаль да шаленства Вінцэнт Барташэвіч. Сабаленка. У прыпадку дзікай злосці і шаленства Анісім ірваў і пхаў у печ усё, што хоць чым напамінала яму жонку. Сачанка. / у вобразным ужыв. Так доўга цягнулася маладое шаленства, радаснае і пакутнае. Чорны. // перан. Вельмі бурнае, інтэнсіўнае праяўленне свайго дзеяння, сілы. Юнацтва — лета. Шаленства фарбаў, Адценне гукаў, Смуга настрояў. Свірка. Што нам пурга, шаленства дзікіх ветраў? Ёсць мэта, ёсць работа, ёсць загад! Звонак. Шаленства ракі не бясплённае: яно ператвараецца ў сілу, у электраэнергію, у святло. «Маладосць».

3. Учынак, пазбаўлены здаровай разважлівасці, выкліканы прыхамаццю, капрызам. Жадаў ім [каханым] шчасця ў падарожжы светлым Плыта ўладальнік. А яны яму, Як сябру па шаленству аднаму — Удачы ў вандраванні кругасветным. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаленства

т. 17, с. 362

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шаленства 2/563, 588; 3/168; 5/132, 430; 8/606; 11/47, 286

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шале́нства н. Wáhnsinn m -(e)s, Írrsinn m; Verrücktheit f - (тс. перан.);

даве́сці да шале́нства каго-н. éinen wáhnsinnig máchen [zum Wáhnsinn tréiben]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Несапраўднае шаленства, гл. Аўескі хвароба

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

вадабо́язь, -і, ж.

Тое, што і шаленства (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утрапе́нне, -я, н.

Неўтаймаванае праяўленне якіх-н. пачуццяў, безразважнасць, шаленства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)