Vergünstigung

f -, -en (і)льго́та; усту́пка

éine ~ bíeten* — [gewähren] дава́ць (і)льго́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ustąpienie

н.

1. адыход, адступленне;

2. уступка, саступка;

3. сыход;

ustąpienie rządu — адстаўка ўрада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Entäußerung

f -, -en

1) адмо́ва (ад чаго-н.), усту́пка (чаго-н.)

2) адчужэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

палёгка, уступка, паблажка, ільгота, прывілея; патачка, папуска, скідка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

odstąpienie

н.

1. адступленне, адыход;

odstąpienie od linii frontu — адыход ад лініі фронту;

2. уступка, саступка, аддача;

odstąpienie części gruntu — уступка часткі зямлі;

3. адмова, адмаўленне;

odstąpienie od pierwotnego zamiaru — адмаўленне ад першапачатковага намеру

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канцэ́сія

(лац. concessio = дазвол, уступка)

1) дагавор аб перадачы замежнай фірме ў эксплуатацыю на пэўны тэрмін прыродных багаццяў, прадпрыемстваў і іншых гаспадарчых аб’ектаў, якія належаць дзяржаве;

2) прадпрыемства, якое арганізавана на аснове такога дагавору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

предоставле́ние ср.

1. дава́нне, -ння ср.; адда́ча, -чы ж., аддава́нне, -ння ср., усту́пка, -кі ж., уступле́нне, -ння ср.;

2. дава́нне, -ння ср.; пакіда́нне, -ння ср.; дазво́л, -лу м.; дазвале́нне, -ння ср.; см. предоставля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Змяншэнне якой‑н. сумы, вызначанай нормы; паніжэнне цаны на што‑н. — Дык скідкі не зробіш, дзядзька? — усміхаючыся, запытаў Клім. — Скідкі? Не... Хаця... для цябе тройку скіну, а ты мне за гэта пач[а]к махоркі дасі. Ладна? Галавач. [Каморнік Варановічу:] — Вам цяпер далі скідку з падатку на канюшыну?! Чорны.

2. Зніжэнне патрабаванняў да каго‑, чаго‑н., уступка. [Карн:] — Цяпер ужо ты камандуй мной. І глядзі, каб ніякай там скідкі, патурання не даваў ні мне, ні каму з нас. Шамякін. [Дзімін:] — Не так у нас, маўляў, многа галоўных інжынераў, каб не рабіць ім скідак!.. Карпаў.

3. Скачок звера ўбок пры бегу, каб заблытаць сляды. Побач прабег палахлівы бяляк, Скідку зрабіў — і падаўся на [лежню]. Смагаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zúgeständnis

n -ses, -se

1) прызва́нне

2) усту́пка

ich kann euch kéine wéiteren ~se máchen — я не магу́ бо́лей ні ў чым вам саступі́ць [уступі́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

koncesja

koncesj|a

ж.

1. канцэсія;

udzielić ~i — даць канцэсію;

wprowadzić ~ę na co — увесці канцэсію нa што;

2. саступка, уступка;

obustronne ~e — двухбаковыя (узаемныя) саступкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)