усту́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. усту́пка усту́пкі
Р. усту́пкі усту́пак
Д. усту́пцы усту́пкам
В. усту́пку усту́пкі
Т. усту́пкай
усту́пкаю		 усту́пкамі
М. усту́пцы усту́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усту́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

1. гл. уступіць².

2. мн. -і, -пак. Адказ ад чаго-н. на карысць іншага.

Ісці на ўступкі.

3. мн. -і, -пак, перан. Кампраміснае рашэнне, паслабленне ў чым-н.

Зрабіць уступку традыцыі.

4. Скідка з назначанай цаны.

Прадаць тавар з уступкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усту́пка усту́пка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усту́пка ж., в разн. знач. усту́пка;

у. тэрыто́рыі — усту́пка террито́рии;

ісці́ на ўсту́пкі — идти́ на усту́пки;

прада́ць што-не́будзь з ~кай — прода́ть что́-л. с усту́пкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усту́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. уступіць ​2 (у 1, 2 знач.).

2. Паслабленне, скідка ў сувязі з якімі‑н. абставінамі. Зрабіць уступку традыцыі. □ Бязлітасная хвароба зрабіла .. [К. Чорнаму] скупую ўступку. Ненадоўга адтэрмінавала трагічную развязку. Вітка.

3. Скідка з назначанай цаны. Прадаць з уступкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усту́пка ж разм

1. Zúgeständnis n -ses, -se; Konzessión f -, -en, Kompromíss m, n -es, -e;

узае́мныя усту́пкі gegénseitiges Entgégenkommen;

ісці́ на усту́пкі Zúgeständnisse máchen; náchgeben* vi;

дабі́цца вялі́кіх усту́пак gróße Zúgeständnisse erzíelen [ábnötigen (у каго-н D)];

2. (чаго-н) Ábtretung f -, -en, Überlássung f -, -en; Vergünstigung f -, -en (ільгота);

3. камерц (у цане) Préisermäßigung f -, -en, Rabátt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уступі́ць², -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак.

1. каго-што каму. Добраахвотна адмовіцца на карысць іншага.

У. свае пазіцыі.

У. месца.

У. дарогу каму-н.

2. каму-чаму і без дап. Пайсці на ўступкі, згадзіцца з чым-н.

У. просьбам.

3. каму-чаму ў чым. Аказацца горшым за каго-, што-н. у якіх-н. адносінах.

Ён нікому не ўступіць у храбрасці.

Яго веды не ўступяць вашым.

4. што каму. Прадаць або, прадаючы, аддаць дзешавей.

У. рэч за пяцьдзясят рублёў.

|| незак. уступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. усту́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уступка патрабавання

т. 16, с. 272

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скі́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Сума, на якую зменшана цана на што-н.

С. з падаткаў.

Тавар са скідкай.

2. Заніжанае патрабаванне да каго-, чаго-н.; уступка.

Не даваць ніякай скідкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

concession [kənˈseʃn] n.

1. усту́пка;

make a concession рабі́ць усту́пку, уступа́ць

2. : tax concession падатко́вая льго́та

3. канцэ́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)