domineering

[,dɑ:mɪˈni:rɪŋ]

adj.

даміну́ючы; ула́дны

a domineering personality — даміну́ючы хара́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

magisterial

[,mædʒɪˈstɪriəl]

adj.

1) судо́вы, судзе́йскі

2) аўтарытэ́тны

3) ула́дны, улада́рны, насто́йлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overbearing

[,oʊvərˈberɪŋ]

adj.

ула́дны о́лас); улада́рны, катэгары́чны (тон); дэспаты́чны, з дыкта́тарскімі зама́шкамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

imperious

[ɪmˈpɪriəs]

adj.

1) ула́дны, улада́рны, катэгары́чны; пы́хлівы, ганары́сты

2) неабхо́дны, пі́льны, імпэраты́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аўтарытэ́тны

(ад аўтарытэт)

1) уплывовы, які заслугоўвае даверу;

2) які не дапускае пярэчанняў, уладны (пра тон, жэст, выгляд).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтарыта́рны

(фр. autoritaire = уладны, ад лац. auctoritas = улада)

1) заснаваны на безагаворачным падпарадкаванні ўладзе (напр. а. рэжым);

2) які імкнецца ўмацаваць сваю ўладу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтарыта́рны

(фр. autoritaire = уладны, ад лац. auctoritas = улада, уплыў)

1) заснаваны на безагаворачным падпарадкаванні ўладзе, дыктатуры (напр. а. рэжым);

2) які імкнецца навязаць свой аўтарытэт.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

authoritative

[əˈӨɔrəteɪtɪv]

adj.

1) аўтарытэ́тны, уплыво́вы

2) ула́дны

in authoritative tone — ула́дным то́нам

3) вераго́дны, ва́рты даве́ру

authoritative source — ва́ртая даве́ру крыні́ца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нача́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да начальніка, належыць начальніку. Стаялі афіцэры, выцягнутыя ў струнку, чакалі начальніцкага загаду. Лынькоў. У той жа самы момант салдат.. раптам махнуў рукою і пабег у начальніцкі вагон. Чорны.

2. Поўны важнасці, строгасці; уладны. Сядзіць .. [Скок] з начальніцкім выглядам за перапэцканым у чарніла крываногім сталом і старанна хукае на пячатку, быццам яна замерзла. Сяркоў. Пан Крулеўскі гаварыў цяпер па-польску, і ў голасе чуўся халодны, .. начальніцкі тон. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bossy

I [ˈbɔsi]

adj. bossier, -iest, informal

уладалю́бны; які́ лю́біць зага́дваць; ула́дны, дэспаты́чны

II [ˈbɔsi]

adj.

1) удэкарава́ны рэлье́фнымі аздо́бамі

2) вы́пуклы, як гуз; гузава́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)