disquieting

[dɪsˈkwaɪətɪŋ]

adj.

трыво́жны, турбо́тны, неспако́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appalling

[əˈpɔliŋ]

adj.

страшны́; жахлі́вы; трыво́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unquiet [ˌʌnˈkwaɪət] adj. lit. неспако́йны, трыво́жны; устрыво́жаны;

very unquiet days ве́льмі трыво́жныя дні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

свісто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Прыстасаванне, пры дапамозе якога ўтвараецца свіст.

Зрабіць с.

Міліцэйскі с.

2. Свіст, які ўтвараецца пры дапамозе такога прыстасавання.

Ноччу раздаўся трывожны с.

|| прым. свістко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ángstvoll

a напало́ханы; спало́ханы; трыво́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зачарава́насць, ‑і, ж.

Стан зачараванага (зачарованага). Рэха данесла .. трывожны голас [сястры] да маіх вушэй і працверазіла ад зачараванасці. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнепако́іцца, ‑коюся, ‑коішся, ‑коіцца; зак.

Разм. Прыйсці ў трывожны стан; устрывожыцца, усхвалявацца. — Трэба ісці, — раптам узнепакоілася Тэкля. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерво́вы, -ая, -ае.

1. гл. нерв.

2. Лёгка ўзбуджальны, з раздражненнем нерваў.

Н. твар.

3. Якога лёгка расхваляваць; неспакойны.

Нервовая жанчына.

4. Неспакойны, трывожны (аб рабоце, жыцці і пад.).

Нервовая праца.

|| наз. нерво́васць, -і, ж. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grave​2 [greɪv] adj. сур’ёзны; ця́жкі; трыво́жны;

grave news трыво́жныя ве́сткі;

grave crime ця́жкае злачы́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сму́тны, -ая, -ае.

1. гл. смута (у 1 знач.).

2. Які адчувае смутак; маркотны, сумны (пра чалавека).

Смутная дзяўчына.

Смутныя вочы (выражаюць смутак, бязрадасныя).

3. Невыразны, няпэўны (разм.).

Смутныя намёкі.

4. Трывожны, неспакойны, мяцежны.

Смутныя часы.

|| наз. сму́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)