зачарава́насць, ‑і, ж.
Стан зачараванага (зачарованага). Рэха данесла .. трывожны голас [сястры] да маіх вушэй і працверазіла ад зачараванасці. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)