з’ялка́віць

‘давесці што-небудзь да стану ялкавасці’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. з’ялка́ўлю з’ялка́вім
2-я ас. з’ялка́віш з’ялка́віце
3-я ас. з’ялка́віць з’ялка́вяць
Прошлы час
м. з’ялка́віў з’ялка́вілі
ж. з’ялка́віла
н. з’ялка́віла
Загадны лад
2-я ас. з’ялка́ў з’ялка́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час з’ялка́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забрасня́віць

‘даводзіць што-небудзь да стану броснення’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забрасня́ўлю забрасня́вім
2-я ас. забрасня́віш забрасня́віце
3-я ас. забрасня́віць забрасня́вяць
Прошлы час
м. забрасня́віў забрасня́вілі
ж. забрасня́віла
н. забрасня́віла
Загадны лад
2-я ас. забрасня́ў забрасня́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час забрасня́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укруту́ю, прысл.

Крута, да цвёрдага стану (пра спосаб варкі яек).

Яйкі варылі ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знервава́ны, -ая, -ае.

Даведзены да нервознага стану; нервовы.

З. чалавек.

|| наз. знервава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

п’янлі́вы, -ая, -ае.

Які прыводзіць да стану ап’янення; хмельны.

П. водар.

|| наз. п’янлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгняві́ць, -няўлю́, -няві́ш, -няві́ць; -няві́м, -невіце́, -нявя́ць; зак., каго-што.

Давесці да стану моцнага гневу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны; зак., каго.

Давесці да нервознага стану.

З. каго-н. прыдзіркамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Фазавая дыяграма, гл. Дыяграма стану

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

глушану́ць

‘прыглушыць, ударыць каго-небудзь; ударам па лёдзе або падводным выбухам давесці рыбу да стану здранцвення’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. глушану́ глушанё́м
2-я ас. глушане́ш глушаняце́
3-я ас. глушане́ глушану́ць
Прошлы час
м. глушану́ў глушану́лі
ж. глушану́ла
н. глушану́ла
Загадны лад
2-я ас. глушані́ глушані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час глушану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дры́жыкі, -аў.

Частае сутаргавае ўздрыгванне цела (ад холаду, хваравітага стану і пад.).

Д. бяруць.

У дрыжыкі кідае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)