пакаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Пачаць каціцца.

Мяч пакаціўся па падлозе.

2. На спуску: упасці, круцячыся; наогул упасці рэзка, адразу (разм.).

Чалавек аступіўся і пакаціўся з абрыву.

◊

Пакаціцца са (ад) смеху (разм.) — гучна і нястрымна рассмяяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

All Fools’ Day [ˌɔ:lˈfu:lzˌdeɪ] n. Дзень сме́ху; Дзень ду́рняў (1 красавіка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gale [geɪl] n.

1. ве́льмі мо́цны ве́цер

2. (of) вы́бух (смеху)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры́снуть сов., разг.

1. пы́рснуць;

2. (со смеху) фы́ркнуць; см. пры́скать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бух, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Імгненнае вызваленне энергіі, якое суправаджаецца ўтварэннем моцна нагрэтых, з высокім ціскам газаў; гук, які суправаджае такое вызваленне.

Ядзерны в.

В. газаў.

2. перан., чаго. Раптоўнае праяўленне чаго-н.

В. смеху.

В. абурэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Міміка твару, губ, вачэй, якая паказвае схільнасць да смеху, выражае радасць, задаволенасць і пад.

Чыстая ў.

Вясёлая ў.

Хітрая ў.

|| памянш. усме́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Láchsalve

[-v-]

f -, -n вы́бух сме́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

смяшлі́вы, -ая, -ае.

1. Схільны часта смяяцца, якога можна лёгка рассмяшыць.

С. чалавек.

2. Які выражае гатоўнасць да смеху.

С. позірк.

С. твар.

3. Пра настрой: такі, пры якім усё здаецца смешным, увесь час хочацца смяяцца.

|| наз. смяшлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надрыва́ться

1. наддзіра́цца; надрыва́цца;

2. надрыва́цца, падрыва́цца;

надрыва́ться со́ смеху надрыва́цца ад сме́ху;

се́рдце (душа́) надрыва́ется сэ́рца (душа́) надрыва́ецца;

3. страд. наддзіра́цца; надрыва́цца; падрыва́цца; см. надрыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смехатво́рны, ‑ая, ‑ае.

Недарэчны, варты смеху, кпінаў. Смехатворнае апраўданне. □ [Лаўрыновіч:] — Ну, таварышы, гэта абвінавачванне і зусім смехатворнае. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)