grievance [ˈgri:vəns] n. (against) кры́ўда, ска́рга; падста́ва для незадавальне́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кля́ўза, ‑ы, ж.

1. Уст. Прыдзірлівы дробны судовы іск.

2. Разм. Ілжывая дробязная скарга; нагавор, паклёп.

[Ад лац. clausula — агаворка, дадатковы артыкул.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лямента́цыя

(лац. lamentatio)

скарга, нараканне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

касацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касацыі, звязаны з касацыяй. Касацыйнае рашэнне. Касацыйная скарга. Касацыйны тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалабі́тная, ‑ай, ж.

Гіст. Прашэнне або скарга, якая падавалася на імя цара ці мясцовым уладам у дапятроўскай Русі. Падаць чалабітную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grouch1 [graʊtʃ] n. infml

1. бурку́н, бурклі́вы чалаве́к

2. ска́рга, кры́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grouse1 [graʊs] n.

1. (pl. grouse) zool. цецяру́к

2. infml ска́рга

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grumble1 [ˈgrʌmbl] n.

1. (about, at) бурча́нне; ска́рга

2. гру́кат гро́му

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Абэ́лкаскарга, абвінавачанне’ (полац., Суднік, вусн. паведамл.) < польск. obełga ’абраза’ (Мартынаў, SlW, 68).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lament1 [ləˈment] n.

1. ля́мант, плач; галашэ́нне; го́ркая ска́рга

2. жало́бная пе́сня/му́зыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)