жарга́ць
‘драпаць што-небудзь (руку, твар і пад.); асядлаць каго-небудзь, сесці верхам на каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | жарга́ю | жарга́ем | 
		
		
			| 2-я ас. | жарга́еш | жарга́еце | 
		
		
			| 3-я ас. | жарга́е | жарга́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | жарга́ў | жарга́лі | 
		
			| ж. | жарга́ла | 
		
			| н. | жарга́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | жарга́й | жарга́йце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | жарга́ючы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
кра́ты, -аў.
Металічная рашотка на вокнах, на дзвярах.
К. на дзвярах.
◊
За краты — у турму (сесці, пасадзіць і пад.).
|| прым. кра́тавы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
па́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, парт, ж.
Школьны стол з нахільнай дошкай, злучаны з лаўкай.
Сесці за парту (таксама перан.: пачаць вучыцца).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
*Садам, са́дом (сесці) ’сесці на доўгі час, не ўстаючы’ (ТС). Творны склон ад назоўніка сад ’сядзенне’ < садзіць, сесці.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
гру́зны, -ая, -ае.
1. 3 вялікай вагой, масіўны, цяжкі.
Грузная фігура.
Грузна (прысл.) сесці на лаву.
2. Цяжка нагружаны.
Г. цягнік.
|| наз. гру́знасць, -і, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
прысусе́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак., да каго-чаго (разм.).
Сесці побач, блізка каля каго-, чаго-н., прыладзіцца.
Можна да вас п.?
|| незак. прысусе́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
воссе́сть сов., уст., поэт., теперь шутл. се́сці, мног. пасе́сці.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
мель, -і, Т ме́ллю, мн. -і, -ей і -яў, ж.
Неглыбокае месца ў рацэ або моры, небяспечнае для суднаходства.
◊
Сесці на мель — трапіць у нязручнае, цяжкае становішча.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
паці́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак.
1. Пасунуўшыся, сесці або стаць цясней.
Мы паціснуліся, каб села пажылая жанчына.
2. Пайсці, ціснучыся, пераадольваючы перашкоды.
П. з рэчамі да выхаду.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)