áufzeichnen

vt

1) (на)рысава́ць, (на)малява́ць

2) запі́сваць, занато́ўваць; пратакалі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

штрих прям., перен. штрых, род. штрыха́ м.;

рисова́ть штриха́ми рысава́ць штрыха́мі;

характе́рный штрих перен. характэ́рны штрых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

черти́ть несов.

1. чарці́ць, рысава́ць;

2. (по чему) право́дзіць ры́сы, крэ́сліць; (писать) піса́ць; (рукой в воздухе) вадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дарысаваць, ✂; зак.

  1. Скончыць рысаваць што-н.

    • Д. партрэт.

  2. перан. Закончыць стварэнне вобразаў каго-, чаго-н.

    • Д. вобраз дзеда Талаша.

|| незак. дарысоўваць, ✂.

|| наз. дарысоўка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

срисо́вывать несов.

1. зрысо́ўваць; (красками) змалёўваць;

2. (рисовать с натуры) рысава́ць; (красками) малява́ць;

3. (изображать в литературном произведении) спі́сваць, апі́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

папіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак.

1. што і без дап. Пісаць некаторы час. Ды я кажу: — Ну, ты цяпер папішы, а я, брат, буду рысаваць. Брыль.

2. каго-што. Разм. Занесці ў спіс усё, многае або ўсіх, многіх. Папісаць усіх у гурток. Папісаць усю маёмасць.

•••

Нічога не папішаш — тое, што і нічога не зробіш (гл. зрабіць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маляваць, ✂; незак.

  1. Адлюстроўваць фарбамі.

    • М. карціну.

  2. Тое, што і рысаваць.

    • М. на асфальце.

  3. Пакрываць фарбай.

    • М. паркан.

  4. перан. Расказваць пра што-н., апісваць што-н.

    • М. сялянскі быт.

|| зак. намаляваць, ✂.

|| наз. маляванне, ✂.

  • Урок малявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

малява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., каго-што і без дап.

1. Рысаваць фарбамі. Маляваць партрэт. □ Кожны дзень у час вячэрні Малявалі дзве рукі: Бацька пэндзлем у майстэрні, Сын алоўкам. Мастакі! Галіноўская. Андрэй расчыніў эцюднік, пачаў маляваць. Кандрусевіч.

2. Тое, што і рысаваць. Максім сядзеў нахіліўшыся і задумліва маляваў галінкай на пяску нейкія адмысловыя фігуры. Шамякін. Мама пачала прыбіраць у пакоі, а я маляваў каляровымі алоўкамі самалёт і нашага лётчыка з залатой зорачкай і ордэнамі на грудзях. Бяганская.

3. Разм. Фарбаваць. Маляваць плот. Маляваць падлогу. // Фарбаваць, падводзіць фарбамі твар (губы, бровы, вейкі). Авяліна, паставіўшы перад сабой люстэрка, малявала бровы. Бажко.

4. перан. Расказваць пра што‑н., апісваць што‑н.; уяўляць. [Багушэвіч] не проста малюе карціны сялянскага жыцця, а выбірае якраз тыя, дзе можна найлепей выявіць трагізм існавання сялянскага класа. Навуменка. Помніце мінулую восень? Як толькі не малявалі яе ў вершах?. І багатая. І залатая. І шчаслівая. І радасная. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысава́цца несов.

1. в разн. знач. рисова́ться;

удалечыні́ рысу́юцца абры́сы гор — вдали́ рису́ются очерта́ния гор;

яна́ ве́льмі рысу́ецца — она́ о́чень рису́ется;

2. страд. рисова́ться; см. рысава́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

рысава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; незак.

1. Віднецца, вылучацца (сваім колерам, абрысамі і пад.) на фоне чаго‑н. На тым баку, за жытнёвым полем, рысаваліся на блакіце неба стрэхі. Васілёнак.

2. перан. Паўставаць у чыім‑н. уяўленні. Вобраз пані з чорнымі пышнымі валасамі жыва рысаваўся ва .. уяўленні [настаўніка]. Колас.

3. Старацца паказаць сябе з выгаднага боку, выклікаць чым‑н. інтарэс да сябе. Баешка ўваходзіў у ролю, пачынаў яўна рысавацца перад натоўпам, што ў момант вырас ля яго. Шынклер.

4. Зал. да рысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)