паразумява́ць
‘разумець каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паразумява́ю |
паразумява́ем |
| 2-я ас. |
паразумява́еш |
паразумява́еце |
| 3-я ас. |
паразумява́е |
паразумява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
паразумява́ў |
паразумява́лі |
| ж. |
паразумява́ла |
| н. |
паразумява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паразумява́й |
паразумява́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
паразумява́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ачмурэ́лы, -ая, -ае (разм.).
Які знаходзіцца ў стане ачмурэння, страціў здольнасць ясна ўспрымаць і разумець навакольнае.
Ачмурэлая галава.
|| наз. ачмурэ́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кме́ціць
‘разумець, цяміць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кме́чу |
кме́цім |
| 2-я ас. |
кме́ціш |
кме́ціце |
| 3-я ас. |
кме́ціць |
кме́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
кме́ціў |
кме́цілі |
| ж. |
кме́ціла |
| н. |
кме́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кме́ць |
кме́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кме́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неўразумява́ць
‘дзівіцца, бянтэжыцца, не разумець (без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
неўразумява́ю |
неўразумява́ем |
| 2-я ас. |
неўразумява́еш |
неўразумява́еце |
| 3-я ас. |
неўразумява́е |
неўразумява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
неўразумява́ў |
неўразумява́лі |
| ж. |
неўразумява́ла |
| н. |
неўразумява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
неўразумява́й |
неўразумява́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
неўразумява́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
атупе́лы, -ая, -ае (разм.).
Які страціў здольнасць разумець што-н., разважаць; які выяўляе атупенне сваім знешнім выглядам.
Атупелая галава.
|| наз. атупе́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даце́мліваць
‘да канца разумець што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даце́мліваю |
даце́мліваем |
| 2-я ас. |
даце́мліваеш |
даце́мліваеце |
| 3-я ас. |
даце́млівае |
даце́мліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
даце́мліваў |
даце́млівалі |
| ж. |
даце́млівала |
| н. |
даце́млівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даце́млівай |
даце́млівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даце́мліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чуццё, -я́, н.
1. Здольнасць жывёл адшукваць, заўважаць што-н. органамі пачуццяў, пераважна нюхам.
2. перан. Здольнасць чалавека разумець, угадваць, заўважаць што-н.
Прафесійнае ч.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
misunderstand
[,mɪs,ʌndərˈstænd]
v.t.
не разуме́ць, памылко́ва разуме́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
слепата́, -ы́, ДМ -паце́, ж.
1. Поўная або частковая адсутнасць зроку.
С. на правае вока.
2. перан. Няўменне заўважаць, правільна разумець, разбірацца ў чым-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тлу́мны, -ая, -ае.
1. Які прыводзіць да адурэння, пазбаўляе здольнасці ўспрымаць, разумець што-н.
Тлумная работа.
2. Шумны, гаманлівы, неспакойны.
Т. натоўп.
|| наз. тлу́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)