даце́мліваць

‘да канца разумець што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даце́мліваю даце́мліваем
2-я ас. даце́мліваеш даце́мліваеце
3-я ас. даце́млівае даце́мліваюць
Прошлы час
м. даце́мліваў даце́млівалі
ж. даце́млівала
н. даце́млівала
Загадны лад
2-я ас. даце́млівай даце́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даце́мліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)