по́рскать несов., обл.

1. (от смеха) фы́ркаць, пы́рскаць;

2. (стремительно вспархивать) пы́рхаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пры́хаць (пры́хаты) ’фыркаць, чмыхаць’; ’чхаць, пырскаць’; ’выказваць незадаволенасць’ (Клім., ТС), пры́хнуць ’дзьмухнуць’ (ТС), драг. прэ́хатэ ’тс’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Укр. при́хати, пи́рхати ’пырхаць; кашляць’. З пы́рхаць (гл.) у выніку метатэзы ы і р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

snort [snɔ:t] v.

1. (at) фы́ркаць; пы́рхаць;

snort at smth. with disgust фы́ркаць на што-н. з агі́даю

2. ню́хаць нарко́тыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пу́рхаць ’пырскаць вадой з рота’ (навагр., З нар. сл.), ’бурчаць, лаяцца’ (Юрч.), укр. пу́рхати ’пырхаць’, рус. пу́рхать ’тс’, пу́рхаться ’пялёскацца (у вадзе, снезе, пыле і пад.)’. Гукапераймальнага паходжання, параўн. рус. смал. пурх! ’пырх!’, укр. пурх! ’тс’, гл. пы́рхаць. Паводле Варбат (Балто-слав. этнояз. отнош., 7), рэфлекс -ur на месцы ‑ъr‑, параўн. рус. порха́ть ’пырхаць’, чэш. prchati ’пырскаць’ — фанетычная анамалія, узнікшая пад уплывам балтыйскіх моў, параўн. літ. pur̃kšti ’марасіць’, што, улічыўшы імітацыйны характар слова, неабавязкова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

umhérflattern

vi (s) пы́рхаць, лётаць (вакол чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gáukeln

vi уст. вырабля́ць фо́кусы, фігля́рыць; пы́рхаць (пра матылька)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пы́рхнуць I сов., однокр. (подняться) порхну́ть, вспорхну́ть

пы́рхнуць II сов., однокр., прям., перен. фы́ркнуть; см. пы́рхаць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пта́шыць ’карпатліва збіраць, назапашваць’ (тураў., Выг.). Дэрыват ад птах (гл.). Параўн. рус. пташить, але з супрацьлеглым значэннем ’пырхаць; весці легкадумнае жыццё’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВАЛЬТЫЖЫРО́ЎКА

(ад франц. voltiger пырхаць, лётаць),

1) від коннага спорту і коннага цырка. Складаецца з практыкаванняў на кані, які асядланы спец. вальтыжыровачным сядлом і бяжыць па крузе на кордзе (доўгай вяроўцы) рыссю ці галопам.

2) Від дынамічнай акрабатыкі (з перакідваннем партнёра) і гімнастыкі (пералёты з трапецыі на трапецыю). У цырку вальтыжыроўка на кані, акрабатычная і гімнастычная — самастойныя нумары.

т. 3, с. 493

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фы́ркать несов.

1. (с шумом выпускать воздух из ноздрей) пы́рхаць, фы́ркаць; чмы́хаць;

2. (смеяться, усмехаться, производя звук носом, губами) разг. фы́ркаць, пы́рхаць;

3. (выпускать с шумом воздух, пар, газ) пы́хкаць, фы́ркаць;

4. перен. (выражать недовольство), разг. фы́ркаць, чмы́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)