suppress [səˈpres] v.
1. спыня́ць;
suppress an uprising душы́ць паўста́нне
2. стры́мліваць, заглуша́ць, прыглуша́ць;
suppress a newspaper забарані́ць вы́пуск газе́ты;
suppress anger прыглуша́ць гнеў;
suppress the truth уто́йваць пра́ўду, замо́ўчваць пра́ўду
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hold back
а) стры́мваць, утры́мваць
б) зато́йваць пра́ўду
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
truth [tru:θ] n.
1. пра́ўда;
not a grain of truth ні ка́ліва пра́ўды;
home truths пра́ўда ў во́чы;
the plain truth чы́стая пра́ўда;
tell the truth гавары́ць пра́ўду
2. праўдзі́васць, і́сціна
♦
in truth fml сапраўды́, факты́чна;
to tell the truth пра́ўду ка́жучы;
(the) truth will out пра́ўду не схава́еш, пра́ўда вы́лезе на паве́рхню
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прыхарашы́ць, -рашу́, -ро́шыш, -ро́шыць; -ро́шаны; зак., каго-што (разм.).
1. Зрабіць больш прыгожым, надаць прыгажэйшы выгляд.
П. горад к святу.
2. перан. Падаць у больш прыгожым выглядзе, чым у сапраўднасці.
П. героя. П. праўду.
|| незак. прыхаро́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прыхаро́шванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
heráussagen
vt выка́зваць
geráde ~ — гавары́ць пра́ўду ў во́чы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
embroider
[imˈbrɔɪdər]
v.t.
1) вышыва́ць
2) прыхаро́шваць (пра́ўду); перабо́льшваць (апавяда́ньне)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пра́ўда, -ы, ДМ -дзе, ж.
1. Тое, што адпавядае рэчаіснасці; ісціна.
Гаварыць праўду.
П. вочы коле (прыказка). Што п., то п. (сапраўды, на самай справе; разм.).
2. Парадак, заснаваны на справядлівасці, сумленнасці.
Шукаць праўды.
Стаяць за праўду.
3. Тое, што і правата (разм.).
Ваша п. (вы правы).
4. у знач. вык. і пабочн. сл. Сапраўды, на самай справе.
І п., дождж ідзе.
Я, п., забыла пра сход.
5. злуч. уступальны. Хоць і (разм.).
Сенакос добры, п. крыху далекавата ад вёскі.
◊
Па праўдзе кажучы, пабочн. сл. (разм.) — ужыв. пры падкрэсліванні правільнасці, праўдзівасці сказанага, таго, што сцвярджаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праўдападо́бнасць, ‑і, ж.
Падобнасць на праўду. У апавяданні «Вяселле» жыццёвая праўда ёсць, ёсць і пэўная праўдападобнасць сітуацый. Кучар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абма́н, ‑у, м.
Мана, няпраўда; памылковае ўяўленне аб чым‑н. [Зося:] — Глядзі, няма абману. Я праўду ўсю кажу. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
doprawdy
сапраўды; насамрэч; праўду кажучы;
doprawdy ? — сапраўды?; няўжо?
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)