ве́ктар, ‑а, м.

Спец. Адрэзак прамой, які мае пэўнае становішча і напрамак. Раскладанне вектара.

[Ад лац. vector — які вязе, нясе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёба́чнасць, ‑і, ж.

Становішча, калі перадатачная і прыемная радыёстанцыі знаходзяцца ў зоне прамой бачнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіме́трыя, -і, ж.

Суразмернае, прапарцыянальнае размяшчэнне частак чаго-н. у адносінах да цэнтра, сярэдзіны; аднолькавасць у размяшчэнні частак чаго-н. па супрацьлеглых баках ад пункта, прамой або плоскасці.

Вытрымаць сіметрыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Visíerschuss

[vi-]

m -es, -schüsse стрэ́л прамо́й наво́дкай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гемаро́й, ‑ю, м.

Хвароба застою крыві ў прамой кішцы, якая суправаджаецца расшырэннем вен і крывацёкам.

[Ад грэч. haimorros — крывацёк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́скі, -ая, -ае.

1. Роўны, без узвышшаў і паглыбленняў, з прамой і гладкай паверхняй.

П. дах.

2. перан. Пазбаўлены арыгінальнасці, банальны, пошлы.

Плоскія жарты.

Плоска (прысл.) вастрасловіць.

|| наз. пло́скасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зімаро́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

Невялікая птушка, роднасная ўдоду, з доўгай прамой дзюбай і вялікай галавой на кароткай шыі (зімой купаецца ў снезе).

|| прым. зімаро́дкавы, -ая, -ае.

Сямейства зімародкавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыяганаль,

адрэзак прамой, што злучае 2 вяршыні многавугольніка.

т. 6, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зімаро́дак, ‑дка, м.

Невялікая птушка з доўгай прамой дзюбай і вялікай галавой, якая жыве каля вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анфіла́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Доўгі рад пакояў, у якіх дзверы размешчаны па адной прамой лініі.

[Фр. enfilade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)