Выпадзенне прамой кішкі 3/198

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рухавік прамой рэакцыі, гл. Рэактыўны рухавік

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прама́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. прама́я прамы́я
Р. прамо́й прамы́х
Д. прамо́й прамы́м
В. праму́ю прамы́я
Т. прамо́й
прамо́ю		 прамы́мі
М. прамо́й прамы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамы́ прама́я прамо́е прамы́я
Р. прамо́га прамо́й
прамо́е		 прамо́га прамы́х
Д. прамо́му прамо́й прамо́му прамы́м
В. прамы́ (неадуш.)
прамо́га (адуш.)		 праму́ю прамо́е прамы́я (неадуш.)
прамы́х (адуш.)
Т. прамы́м прамо́й
прамо́ю		 прамы́м прамы́мі
М. прамы́м прамо́й прамы́м прамы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наўпро́ст, прысл. (разм.).

Па прамой лініі, найкарацейшым шляхам; нацянькі.

Пайсці н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напрасткі́, прысл.

Па прамой лініі, самым кароткім шляхам.

Пайсці ў вёску н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улу́каткі.

У выразе: бегаць (хадзіць) улукаткі — зігзагамі, не па прамой лініі.

Бегаць у.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрэ́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

1. Невялікі адрэзаны кавалак чаго-н., адцінак.

А. дошкі.

2. Частка чаго-н., што вымяраецца ў прасторы або часе.

А. шляху.

○

Адрэзак прамой — мноства (частка прамой), якое складаецца з двух розных пунктаў і ўсіх пунктаў, якія ляжаць паміж імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медыя́на, -ы, мн. -ы, -дыя́н, ж.

У геаметрыі: адрэзак прамой лініі, які злучае вяршыню трохвугольніка з сярэдзінай процілеглай стараны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перпендыкуля́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: прамая лінія, якая складае прамы вугал з другой прамой лініяй або плоскасцю.

Апусціць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)