ве́ктар, ‑а, м.
Спец. Адрэзак прамой, які мае пэўнае становішча і напрамак. Раскладанне вектара.
[Ад лац. vector — які вязе, нясе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)