шушу́кнуць

‘прамовіць шэптам што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шушу́кну шушу́кнем
2-я ас. шушу́кнеш шушу́кнеце
3-я ас. шушу́кне шушу́кнуць
Прошлы час
м. шушу́кнуў шушу́кнулі
ж. шушу́кнула
н. шушу́кнула
Загадны лад
2-я ас. шушу́кні шушу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шушу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

проговори́ть сов.

1. (сказать) сказа́ць, прамо́віць, вы́мавіць;

2. (некоторое время) прагавары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́галасіць

‘абвясціць, прамовіць, выказаць, спець што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́галашу вы́галасім
2-я ас. вы́галасіш вы́галасіце
3-я ас. вы́галасіць вы́галасяць
Прошлы час
м. вы́галасіў вы́галасілі
ж. вы́галасіла
н. вы́галасіла
Загадны лад
2-я ас. вы́галасі вы́галасіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́галасіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагундо́сіць

‘прамовіць у нос што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагундо́шу прагундо́сім
2-я ас. прагундо́сіш прагундо́сіце
3-я ас. прагундо́сіць прагундо́сяць
Прошлы час
м. прагундо́сіў прагундо́сілі
ж. прагундо́сіла
н. прагундо́сіла
Загадны лад
2-я ас. прагундо́сь прагундо́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагундо́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадуду́каць

‘ціха прамовіць што-небудзь і без прамога дапаўнення; пэўны час паразмаўляць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадуду́каю прадуду́каем
2-я ас. прадуду́каеш прадуду́каеце
3-я ас. прадуду́кае прадуду́каюць
Прошлы час
м. прадуду́каў прадуду́калі
ж. прадуду́кала
н. прадуду́кала
Загадны лад
2-я ас. прадуду́кай прадуду́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прадуду́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праінтанава́ць

‘прамовіць з пэўнай інтанацыяй што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праінтану́ю праінтану́ем
2-я ас. праінтану́еш праінтану́еце
3-я ас. праінтану́е праінтану́юць
Прошлы час
м. праінтанава́ў праінтанава́лі
ж. праінтанава́ла
н. праінтанава́ла
Загадны лад
2-я ас. праінтану́й праінтану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час праінтанава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракулдыя́чыць

‘невыразна прамовіць што-небудзь і без прамога дапаўнення (поп кулдыячыў, як індык)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракулдыя́чу пракулдыя́чым
2-я ас. пракулдыя́чыш пракулдыя́чыце
3-я ас. пракулдыя́чыць пракулдыя́чаць
Прошлы час
м. пракулдыя́чыў пракулдыя́чылі
ж. пракулдыя́чыла
н. пракулдыя́чыла
Загадны лад
2-я ас. пракулдыя́ч пракулдыя́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракулдыя́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамычэ́ць

‘мыкнуць (пра карову); неразборліва прамовіць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамычу́ прамычы́м
2-я ас. прамычы́ш прамычыце́
3-я ас. прамычы́ць прамыча́ць
Прошлы час
м. прамычэ́ў прамычэ́лі
ж. прамычэ́ла
н. прамычэ́ла
Загадны лад
2-я ас. прамычы́ прамычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамычэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́гукнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр., што.

Гучна прамовіць, сказаць што‑н., выкрыкнуць. — Добра! — весела выгукнуў малы і кінуўся бягом за дзверы. Якімовіч. Амаль хорам сход выгукнуў тры прозвішчы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагавары́ць, ‑вару, ‑верыш, ‑ворыць; зак.

1. што і без дап. Прамовіць, сказаць. Грышка пазіраў на бацьку і на незнаёмага і ад радасці не мог прагаварыць слова... Чарот. — А ведаеце, я ганаруся гэтай адмовай! — горача прагаварыла Эма. Васілевіч.

2. Правесці некаторы час у размове. Так мы прагаварылі з .. [настаўніцай] аж да прыцемкаў. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)