прадуду́каць
‘ціха прамовіць што-небудзь і без прамога дапаўнення; пэўны час паразмаўляць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прадуду́каю | прадуду́каем | |
| прадуду́каеш | прадуду́каеце | |
| прадуду́кае | прадуду́каюць | |
| Прошлы час | ||
| прадуду́каў | прадуду́калі | |
| прадуду́кала | ||
| прадуду́кала | ||
| Загадны лад | ||
| прадуду́кай | прадуду́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прадуду́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)