Práxis

f -, Práxen

1) пра́ктыка, во́пыт

etw. durch die ~ erkénnen* — пазна́ць [зазна́ць] што-н. на пра́ктыцы

2) пра́ктыка (урача, юрыста)

ein Arzt in fréier [in éigener] ~ — ура́ч, які́ ма́е ўла́сную пра́ктыку

die ~ áusüben — практыкава́ць

in ~ — на пра́ктыцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ловы, лоў ’лоўля, паляванне без агнястрэльнай і халоднай зброі’ (ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Бяльк.; навагр., віл., Сл. ПЗБ), ст.-бел. ловы ’рыбалоўныя месцы’, ’паляванне (месца)’. Укр. лов, лови, рус. лов, ловы, польск. łowy, ст.-польск. łów, каш. łȯw, н.- і в.-луж. low, чэш. lov, славац. lov, lovу, славен. lòv, серб.-харв. ло̏в, макед. лов, lof, lófuvi, балг. лов, ловът, ст.-слав. ловъ. Прасл. lovъ ’лаўленне, хапанне, лоўля звяроў, птушак, рыб’, роднаснае з літ. lãvynti ’развіваць, практыкаваць’, lavùs ’лоўкі, спрытны, кемлівы’, ст.-грэч. атычн. λεία ’здабыча’ (*λᾱϜιᾱ), дарычн. λᾱία, ληίς ’тс’, лац. lucrum ’выйгрыш’, ст.-ірл. lōg, lūag, lūach ’плата, узнагарода’, гоц., ст.-ісл. laun ’тс’, ірл. fo‑lad ’багацце’. І.‑е. *lau‑ ’лавіць, атрымліваць здабычу’ (Бернекер, 1, 735; Покарны, 655; Траўтман, 153; Фасмер, 2, 508; Слаўскі, 5, 238; Скок, 2, 320–321). Інакш Махэк₂, 342, які выводзіць слова lovъ з polovъ, якое з polovati (параўн. славац. poľovati, бел. палява́ць, а таксама ст.-грэч. παλεύω ’завабліваю птушак у сетку’. Непераканаўча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

üben

1.

vt

1) практыкава́ць

2) абазначае дзеянне, на характар якога ўказвае назоўнік:

Klavíer ~ — (і)гра́ць [практыкава́ць] на рая́лі

Gedúld ~ — праяўля́ць цярплі́васць

Kritík ~ (an D) — крытыкава́ць (каго-н., што-н.)

2.

(sich)

(in D) практыкава́цца (у чым-н.); трэнірава́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

admission

[ədˈmɪʃən]

n.

1) прыняцьцё, дапушчэ́ньне, залічэ́ньне n.

admission to the university — залічэ́ньне ва ўнівэрсытэ́т

admission into a hospital — прыняцьцё ў шпіта́ль

2)

а) дазво́л на ўвахо́д

admission by ticket — увахо́д паво́дле біле́таў

б) цана́ ўвахо́ду

The admission was four dollars — Цана́ ўвахо́ду была́ чаты́ры даля́ры

3) прызна́ньне n.

an admission of guilt — прызна́ньне віны́

4) прызначэ́ньне n., дазво́л -у m.

admission to the bar — дазво́л практыкава́ць пра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тра́ціць ‘расходаваць (грошы, сродкі)’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр., Ласт., Бяльк.), ‘пазбаўляцца, страчваць, губляць (у тым ліку час)’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп.; паст., Сл. ПЗБ, Байк. і Некр.), тра́тіті ‘тс’ (Вруб.), тра́ціць ‘пазбаўляць жыцця’ (Нас., Сержп. Прымхі), тра́ціці (tracici) ‘тс’ (Федар. 2), ст.-бел. тратити, тратить ‘расходаваць грошы, сродкі; транжырыць, губляць, страчваць; губіць, пазбаўляць жыцця; марнаваць час’ (ГСБМ), трациц ‘тс’ (Кітаб Луцкевіча). Укр. тра́тити ‘рабіць выдаткі’, ‘губляць, знікаць’, ‘пазбаўляць жыцця’, рус. тра́тить ‘расходаваць’, ‘спажываць’, польск. tracić ‘пазбаўляцца’, ‘несці матэрыяльныя страты’, ‘марнаваць’, ‘пазбаўляць жыцця’, каш. tracëc ‘тс’, чэш. tratiti ‘губляць’, ‘цярпець шкоду, страту’, славац. tratiť ‘тс’, славен. trátiti ‘траціць, марнатравіць’, ‘губляць час’, харв. trȁtiti, серб. тра̏тити, тра̏ћити ‘траціць грошы, час’, макед. траце ‘губляць’: си траче времто. Прасл. *tratiti ‘выкарыстоўваць, расходаваць, нішчыць, марнаваць’, ‘драбіць, церці, праціраць’, ‘вастрыць’ роднаснае літ. trúotas ‘брус, асялок, тачыла’, лат. truõts ‘тс’, гоцк. þrōþjan ‘практыкаваць, рабіць практыкаванні, развучваць’ < і.-е. *trōt‑/*trēt‑ < *ter‑ ‘церці’ (Фасмер, 4, 94–95; Чарных, 2, 258–259; Скок, 3, 493; Голуб-Копечны, 388; Брукнер, 575; Борысь, 639; Сной₃, 800; ЕСУМ, 5, 623). Махэк₂ (649) паходжанне лексемы тлумачыць кантамінацыяй слоў traviti ‘праводзіць час’ і ratiti ‘знішчыць, згубіць, пазбавіцца’, што малаверагодна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pace

[peɪs]

1.

n.

1) хада́ f.; ху́ткасьць f., тэмп -у m.

2) крок -у m., даўжыня́ кро́ку

3) спо́саб хады́ або́ бе́гу каня́ (рысь, галёп), алю́р -у m

4) і́нахадзь f. (ко́нскі бег)

keep pace with — не адстава́ць ад каго́, ісьці́ наро́ўні з кім

set the pace —

а) задава́ць тэмп

б) быць пры́кладам для і́ншых

2.

v.

1) задава́ць тэмп або́ ху́ткасьць (у спабо́рніцтвах)

2) кро́чыць, хадзі́ць

pace the floor — хадзі́ць сюды́ -туды́ па пако́і, ме́раць кро́камі пако́й

3) ісьці́ звыча́йным кро́кам

4) ме́раць, вымяра́ць кро́кам

5) практыкава́ць (каня́)

6) ісьці́ і́нахадзьдзю (пра каня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

practice

[ˈpræktɪs]

1.

n.

1) практыкава́ньне n., практыкава́ньні pl.; про́ба f.

He was out of practice — Ён не практыкава́ўся

2) пра́ктыка f.

in practice — на пра́ктыцы, на спра́ве

to put into practice — ажыцьцяві́ць

3) звы́чай -ю m., усталява́ны пара́дак

it was then the practice — Тады́ быў звы́чай

4) пра́ктыка f. (ле́карская або́ адвака́цкая)

а) engaged in the practice of law — займа́цца адвака́цкай пра́ктыкай

б) Dr. Smith sold his practice — Др. Сміт прада́ў сваю́ пра́ктыку (свой кабінэ́т)

2.

Brit. practise, v.

1) практыкава́ць, практыкава́цца

2) ажыцьцяўля́ць

Practice what you preach — Жыві́ зго́дна з сваі́мі по́глядамі

3) трыма́цца чаго́-н., быць

practice moderation — будзь памярко́ўным

4) practice medicine (law) — быць ле́карам (юры́стам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)