practice
[ˈpræktɪs]1.n.
1) практыкава́ньне n., практыкава́ньні pl.; про́ба f.
He was out of practice — Ён не практыкава́ўся
2) пра́ктыка f.
in practice — на пра́ктыцы, на спра́ве
to put into practice — ажыцьцяві́ць
3) звы́чай -ю m., усталява́ны пара́дак
it was then the practice — Тады́ быў звы́чай
4) пра́ктыка f. (ле́карская або́ адвака́цкая)
а) engaged in the practice of law — займа́цца адвака́цкай пра́ктыкай
б) Dr. Smith sold his practice — Др. Сміт прада́ў сваю́ пра́ктыку (свой кабінэ́т)
2.Brit. practise, v.
1) практыкава́ць, практыкава́цца
2) ажыцьцяўля́ць
Practice what you preach — Жыві́ зго́дна з сваі́мі по́глядамі
3) трыма́цца чаго́-н., быць
practice moderation — будзь памярко́ўным
4) practice medicine (law) — быць ле́карам (юры́стам)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)