фры́з

‘прадстаўнік народнасці’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фры́з фры́зы
Р. фры́за фры́заў
Д. фры́зу фры́зам
В. фры́за фры́заў
Т. фры́зам фры́замі
М. фры́зе фры́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скі́ф

‘прадстаўнік племені’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скі́ф скі́фы
Р. скі́фа скі́фаў
Д. скі́фу скі́фам
В. скі́фа скі́фаў
Т. скі́фам скі́фамі
М. скі́фе скі́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэзідэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў. м. (спец.).

1. Прадстаўнік каланіяльнай дзяржавы ў пратэктараце.

2. У некаторых краінах: чужаземец, які пастаянна пражывае ў дадзенай дзяржаве.

3. Тайны прадстаўнік разведкі ў якім-н. раёне замежнай дзяржавы.

|| прым. рэзідэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэкі́нец

‘прадстаўнік аднаго з туркменскіх плямён’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэкі́нец тэкі́нцы
Р. тэкі́нца тэкі́нцаў
Д. тэкі́нцу тэкі́нцам
В. тэкі́нца тэкі́нцаў
Т. тэкі́нцам тэкі́нцамі
М. тэкі́нцу тэкі́нцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасла́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Дыпламатычны прадстаўнік, рангам ніжэйшы за пасла.

|| прым. пасла́нніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плутакра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Прадстаўнік найбольш багатай вярхушкі ў плутакратычнай дзяржаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

феада́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пры феадалізме: прадстаўнік пануючага класа, памешчык, які эксплуатуе прыгонных сялян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муні́тка

‘жан. да муніт - прадстаўнік пэўнага рэлігійнага аб'яднання’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. муні́тка муні́ткі
Р. муні́ткі муні́так
Д. муні́тцы муні́ткам
В. муні́тку муні́так
Т. муні́ткай
муні́ткаю		 муні́ткамі
М. муні́тцы муні́тках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сентыменталі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прадстаўнік сентыменталізму (у 1 знач.).

|| прым. сентыменталі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гібелі́н

‘прадстаўнік палітычнай плыні ў Італіі ў XII-XVI стст.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гібелі́н гібелі́ны
Р. гібелі́на гібелі́наў
Д. гібелі́ну гібелі́нам
В. гібелі́на гібелі́наў
Т. гібелі́нам гібелі́намі
М. гібелі́не гібелі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)