гібелі́н
‘прадстаўнік палітычнай плыні ў Італіі ў XII-XVI стст.’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гібелі́н | гібелі́ны | |
| гібелі́на | гібелі́наў | |
| гібелі́ну | гібелі́нам | |
| гібелі́на | гібелі́наў | |
| гібелі́нам | гібелі́намі | |
| гібелі́не | гібелі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)