проговори́ть сов.

1. (сказать) сказа́ць, прамо́віць, вы́мавіць;

2. (некоторое время) прагавары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загугні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Пачаць гугніць. // Гугнява прагаварыць; прагугніць. «Шпік» тым часам праціснуўся да Змітрака і кпліва загугніў: — Што, праглынуў язык? Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згавары́ць, ‑вару, ‑ворыш, ‑верыць; зак., каго-што.

Разм. Прагаварыць, сказаць. Толькі ты згаворыш пацеры Над нядоляю маёй, Толькі вочы мае мацеры Затуманяцца слязой. Жылка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надудзе́ць

‘найграць што-небудзь і без прамога дапаўнення; аднатонна, нягучна прагаварыць, прачытаць, праспяваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надуджу́ надудзі́м
2-я ас. надудзі́ш надудзіце́
3-я ас. надудзі́ць надудзя́ць
Прошлы час
м. надудзе́ў надудзе́лі
ж. надудзе́ла
н. надудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. надудзі́ надудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надудзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залямантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Пачаць лямантаваць. // З лямантам прагаварыць. Тут раптам суседскія дзеці як залямантуюць пад акном: — Дзядзька, вашы цяляты ў шкоду залезлі! Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праскандава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што і без дап.

Прачытаць які‑н. верш, выразна вылучаючы кожную адзінку рытму. // Прагаварыць моцна і выразна, падзяляючы словы на склады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праказа́ць, ‑кажу, ‑кажаш, ‑кажа; зак., што.

Тое, што і прагаварыць (у 1 знач.). Надзіва проста Ганна праказала тост. Дубоўка. [Андрэй] зняў шапку і хрыпла праказаў: — Добры вечар! Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадэкламава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што і без дап.

1. Выразна прачытаць мастацкі твор. Смялей і з большым захапленнем прадэкламаваў Сымон другі раз [верш]. Колас.

2. перан. Штучна, узнёсла прагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przegadać

зак.

1. перагаварыць; перакрычаць;

2. (нейкі час) прагаварыць; прабалбатаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загавары́цца, ‑варуся, ‑ворышся, ‑верыцца; зак.

1. Захапіўшыся размовай, доўга прагаварыць. — Нешта бацька ў хату не ідзе, — сказаў .. [хлопец]. — Ці не загаварыўся з кім. Галавач. — Частуйцеся, частуйцеся, а то загаварыліся, — перабіла размову мужчын гаспадыня. Арабей.

2. Зак. да загаворвацца (у 2 знач.)

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)