прагаварыць, прагаво́рваць (вымавіць) sgen vt; rden vt; ussprechen * vt;

2. разм. (некаторы час) sich (ine Zeit lang) unterhlten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прагамані́ць гл. прагаварыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)