надудзе́ць

‘найграць што-небудзь і без прамога дапаўнення; аднатонна, нягучна прагаварыць, прачытаць, праспяваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надуджу́ надудзі́м
2-я ас. надудзі́ш надудзіце́
3-я ас. надудзі́ць надудзя́ць
Прошлы час
м. надудзе́ў надудзе́лі
ж. надудзе́ла
н. надудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. надудзі́ надудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надудзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)