Перасці́гнуць, пярасьціга́ць ’пераняць, перапыніць’ (лід., Сцяшк. Сл.; стаўб., Нар. сл.). З польск. prześcigać, prześcignąć пераймаць, выпярэджваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераём ’пачастунак (за знойдзеную рэч)’ (Федар.). З польск. przejem ’узнагарода за злоўленага’ < przejąć ’пераняць’, ’праняць, ахапіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Наперахоп, напярахоп, напярахапё ’навыперадкі’ (кіраўск., Нар. сл.), наперахопкі ’тс’ (Яўс.). Да перахапіць ’пераняць, апярэдзіць’, да словаўтварэння, параўн. наперагонкі ’навыперадкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

take up

а) уця́гваць, убіра́ць (ваду́)

б) узя́цца за спра́ву

в) пераня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

почерпну́ть сов.

1. (зачерпнуть) разг. зачэ́рпаць;

2. перен. пачарпну́ць; (взять) узя́ць; (позаимствовать) запазы́чыць, пераня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Паслухаць усё, многае або ўсіх, многіх. Што па вадзе плыве — не пераняць, што людзі гавораць — усё не пераслухаць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайма́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераймаць — пераняць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. Дзеянне паводле дзеясл. пераймаць — пераняць (у 3 знач.); наследаванне, імітацыя. Вопыт варты пераймання. Перайманне чужых звычак. □ Салдат абазваўся голасам нейкай птушкі. Хоць гэта было і не вельмі ўдалае перайманне птушкі, але больш ад яго і не патрабавалася. Чорны. Вельмі ж здацен быў Цімох па часці пераймання або перадражнівання каго. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архаізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Пераняць (пераймаць) прыёмы старых пісьменнікаў, майстроў мастацтва, засвоіць (засвойваць) іх манеру, асаблівасці іх творчасці. // Зрабіць (рабіць) што‑н. падобным на старое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пыня́лка ’кіёк для пераймання кацёлкі (у гульні)’ (Шат.), параўн. укр. піняти, пійняти ’пераняць’. Да -пяць (прасл. *jęti), суф. па‑; магчыма, кантамінацыя з пыніць (гл.), ці ад паганяць, параўн. пынять ’паганяць’ (Растарг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запазы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Пераняць, узяць адкуль‑н. Запазычыць ідэю. Запазычыць выраз. □ [Старшыня] нямала карыснага запазычыў з работы перадавікоў і цяпер, не шкадуючы сіл, гатоў дзяліцца вопытам сваёй арцелі. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)