Перасці́гнуць, пярасьціга́ць ’пераняць, перапыніць’ (лід., Сцяшк. Сл.; стаўб., Нар. сл.). З польск. prześcigać, prześcignąć пераймаць, выпярэджваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)