папа́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Поле, пакінутае на адно лета незасеяным з мэтай паляпшэння глебы пад пасеў азімых.

Узараць п.

Пасвіць жывёлу на папары.

|| прым. папа́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лугаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

Невялікі луг сярод іншых угоддзяў.

Пасвіць коней на лугавіне.

|| памянш. лугаві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. лугаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаса́ть​II несов., прост. (давать наедаться на пастбище) па́свіць, напа́сваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папа́свіць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце, ‑пасуць і ‑пасу, ‑пасвіш, ‑пасвіць; ‑пасвім, ‑пасвіце; зак., каго-што.

Пасвіць некаторы час. — Глядзі толькі, не крыўдзі.. [каня], — паківаў пальцам конюх. — Удзень папасі з гадзіну, а потым напаі ў рэчцы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаці́на, -ы, ж. (разм.).

1. зб. Буйная сельскагаспадарчая жывёла.

Пасвіць скаціну.

Пагнаць скаціну ў поле.

2. перан. Грубы, бяздушны чалавек (груб., лаянк.).

|| памянш.-ласк. скаці́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упа́свіць, -сў, -се́ш, -се́; -сём, -сяце́, -сўць; -свіў, -віла; -сі́; зак., каго (што).

1. Змагчы пасвіць.

Гэты малы адзін не ўпасе кароў.

2. перан. Упільнаваць, дагледзець (разм.).

У. куранят.

3. Адкарміць на падножным корме (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́свіць, ‑пасу, ‑пасвіш, ‑пасвіць; зак.

1. каго. Прывучыць кароў да пашы пасля зімы.

2. што. Зарабіць пасьбою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Разм. Пасвіць час ад часу. Варанецкі ведаў, што.. многія хутаранцы папасвалі жывёлу на калгасных пасевах. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапа́свіць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце; зак., каго-што.

Скончыць пасвіць; прапасвіць да якога‑н. часу або да канца. Дапасвіць кароў да абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаці́на ж., разг.

1. собир. скот м., скоти́на;

па́свіць ~ну — пасти́ скот (скоти́ну);

2. презр. скоти́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)