дэзадаптава́ць

‘парушыць (парушаць) сувязі, адносіны, якія склаліся; разузгадніць (разузгадняць) дзеянні каго-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэзадапту́ю дэзадапту́ем
2-я ас. дэзадапту́еш дэзадапту́еце
3-я ас. дэзадапту́е дэзадапту́юць
Прошлы час
м. дэзадаптава́ў дэзадаптава́лі
ж. дэзадаптава́ла
н. дэзадаптава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэзадапту́й дэзадапту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэзадаптава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарпедава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак. і незак., што.

1. Атакаваць, паразіць (паражаць) тарпедаю.

Т. варожыя караблі.

2. перан. Падарваць (падрываць), парушыць (парушаць) знутры.

Т. перагаворы.

|| наз. тарпедава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Буруздзі́ць ’вярзці лухту, парушаць парадак, каламуціць’ (Касп.). Гл. баруздзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. парушаць — парушыць і стан паводле знач. дзеясл. варушацца — варушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., каго-што.

1. Парушаць чый-н. спакой, непакоіць каго-н., перашкаджаць каму-н.

На рабоце яго не турбавалі.

2. Хваляваць, трывожыць.

Яго турбавала незвычайная цішыня вакол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pogwałcać

незак. парушаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sin​2 [sɪn] v. (against) грашы́ць; паруша́ць (правілы);

sin against the laws of society паруша́ць зако́ны грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падгу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Парушаць сямейную вернасць або вернасць у каханні. Жонка [Ціхона Шайдоба] Аўдоцця любіла падгульваць. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

respect​2 [rɪˈspekt] v.

1. (for) паважа́ць, шанава́ць

2. выко́нваць, не паруша́ць;

respect the law не паруша́ць закон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flout [flaʊt] v. наўмы́сна паруша́ць зако́н, пра́вілы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)