Verbum

міжрадко́вы, -ая, -ае.

1. гл. міжрадкоўе.

2. Які знаходзіцца паміж радкамі тэксту.

кровазмяшэ́нне, -я, н.

Палавая сувязь паміж блізкімі сваякамі.

|| прым. кровазмяша́льны, -ая, -ае.

паўтлу́сты, -ая, -ае (спец.).

Сярэдняй таўшчыні паміж тлустым і светлым (пра шрыфт).

пракладны́, -а́я, -о́е.

Які з’яўляецца пракладкай, укладзены паміж чым-н.

Пракладная вата.

складападзе́л, -у, м.

У мовазнаўстве: мяжа паміж двума сумежнымі складамі ў слове.

пралёт¹, -а, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

1. Адкрытая прастора паміж чым-н.

Шырокі п. вуліцы.

Аконны п.

2. Адлегласць паміж суседнімі пунктамі апоры ў збудаваннях.

Мост на два пралёты.

3. Участак чыгуначнага шляху паміж станцыямі; перагон (разм.).

4. Свабодны прамежак у лесвічнай клетцы шматпавярховага будынка.

|| прым. пралётны, -ая, -ае (да 2 знач.).

міжплане́тны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, адбываецца паміж планетамі, у касмічнай прасторы.

М. пералёт.

добрасусе́дства, -а, н.

Дружалюбныя адносіны паміж суседзямі.

Адносіны добрасуседства.

|| прым. добрасусе́дскі, -ая, -ае.