frighten [ˈfraɪtn] v. пужа́ць, пало́хаць;

She doesn’t frighten easily. Яе не надта спужаеш.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terrify [ˈterəfaɪ] v. пужа́ць, пало́хаць (моцна);

terrify smb. to death запало́хаць каго́-н. да сме́рці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

consternate

[ˈkɑ:nstərneɪt]

v.t.

зьдзіўля́ць, пало́хаць; непако́іць, трыво́жыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appall

[əˈpɔl]

v.t. -palled, -palling

пало́хаць; жаха́ць; трыво́жыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пужа́ць ’палохаць, страшыць’ (ТСБМ; Нас.; Шат.; Сержп.; ТС; швянч., Сл. ПЗБ), пужа́цца ’палохацца, лякацца, жахацца’ (Гарэц.; Шымк. Собр., Растарг.; швянч., Сл. ПЗБ), рус. пужа́ть ’палохаць’. Ітэратыў ад пу́дзіць ’палохаць, гнаць’, першапачаткова, магчыма, *пуджаць, параўн. радзі́ць — раджа́ць, хадзі́ць — дыял. ха(д)жа́ць ’даглядаць пчол’ і пад.; параўн. таксама польск. дыял. pędzać ’гнаць; паганяць’ ад pędzić ’прымушаць бегчы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

intimidate

[ɪnˈtɪmɪdeɪt]

v.t.

1) пало́хаць, пужа́ць

2) запало́хваць; застра́шваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

startle​2 [ˈstɑ:tl] v. пужа́ць, пало́хаць;

He had a startled look on his face. У яго быў перапалоханы выгляд.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terrify

[ˈterəfaɪ]

v.i. -fied, -fying

напаўня́ць жа́хам, жаха́ць; мо́цна пало́хаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

horrify

[ˈhɔrɪfaɪ]

v.t.

1) жаха́ць, выкліка́ць жах

2) informal мо́цна пало́хаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Выгро́зы ’прачуханка’, рус. ’пристрастка’ (Байк. і Некр.), выгро́за ’староннасць, прадузятасць’ (Бяльк.). Да выгража́ць ’пагражаць, палохаць’; параўн. польск. wygrażać ’тс’, што ўтворана ад гразіць ’пагражаць’ (гл.); не зусім яснае семантычнае развіццё, калі прыняць, што ў Бялькевіча правільна вызначана значэнне слова; параўн. таксама чэш. vyhrůzka ’пагроза’, рус. ’острастка’ і vyhrožovati ’пагражаць, палохаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)