Разм.жарт. Мужчына, які карыстаецца вялікім поспехам у жанчын; пакарыцель жаночых сэрцаў. Зразумеў, што перад намі — не шалапут, не сэрцаед нейкі, а хлопец чысты і жаніцьба для яго — справа сур’ёзная.Шамякін.Малады, прыгожы штурман з ліхім цёмным чубам вясковага сэрцаеда паблажліва ўсміхнуўся, пачуўшы пра трывогу капітана.Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́ласць, ‑і, ж.
1. Непашкоджанасць, некранутасць каго‑, чаго‑н. Гунава прыслаў запіску, што Сімон можа выехаць у Сагвасаліо хоць заўтра, паблажліва гарантуючы абсалютную цэласць ягонай асобы.Самуйлёнак.
2. Адзінства, звязанасць усіх частак чаго‑н.; цэльнасць, цэласнасць. Не было цяпер і той цэласці і яснасці, з якой жыў.. [Лабановіч] тут у першыя дні свайго прыезду.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
glímpflich
1.
a пабла́жлівы, нястро́гі, мя́ккі, лаго́дны
2.
advпабла́жліва, мя́кка
◊ ~ davónkommen* — лёгка адчапі́цца [адкруці́цца]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
патака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.Паблажліва, нястрога адносіцца да каго‑, чаго‑н.; патураць каму‑, чаму‑н. Баранок як быццам ва ўсім згаджаўся з Сомікам, патакаў яму.Крапіва.Але бацьку, які заўжды шанаваў, песціў яе і патакаў ёй ва ўсім, яна ў гэты момант не падабалася.Хадкевіч.[Аграном:] — Сардэчна дзякую вам за давер’е, за пашану, Але дамовімся адразу грамадой, Калі рабіць на полі, дык рабіць з душой, Я абібокам патакаць не стану.Валасевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
herbéilassen
*(sich) (zuD) пагаджа́цца (на што-н.); адно́сіцца пабла́жліва (да каго-н., чаго-н.), рабі́ць ла́ску (каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
heráblassen
*
1.
vt
1) спуска́ць
2) уступа́ць (у цане)
2.
(sich) рабі́ць ла́ску
(каму-н.), ста́віцца пабла́жліва (да каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Патака́ць1 ’паблажліва, нястрога адносіцца да каго-н., патураць каму-н.’ (ТСБМ), пат́акнуць ’кіўнуць сцвярджальна’ (Яруш.), пата́каваць ’згаджацца’ (КЭС, лаг.), патако́ўнік ’патуральнік’ (Нас.), пата́чка ’паблажка’ (ТСБМ). Укр.пота́катися ’згаварыцца’, потака́йло, потака́ч ’той, хто паддаквае’, пота́кувати ’паддакваць’; рус.пота́ка́ть ’патураць’, потака ’прытворства, прыкідванне’, ст.-рус.потаков(ь)никъ ’уступчывы, падатлівы’, польск.potakiwać, potakać, potaknąć ’патакаць’, чэш.potakací slovo ’слова, якімі мы пацвярджаем’. Утворана ад сцвярджальнай часціцы так (такъ, тако) пры дапамозе прыстаўкі па‑ (< прасл.po‑) (Праабражэнскі, 2, 115; Фасмер, 3, 343; Варш. сл., 4, 801).
Патака́ць2 ’ткаць іншым матэрыялам’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Відаць, з падтыка́ць < падаткнуць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
indulge
[ɪnˈdʌldʒ]1.
v.t.
1) дазваля́ць сабе́ прые́мнасьць
2) патура́ць, пабла́жліва ста́віцца да каго́-чаго́
3)
а) дава́ць во́лю (сваі́м жада́ньням)
б) хава́ць, пе́сьціць у сэ́рцы (надзе́ю)
2.
v.i.
1) аддава́цца сваі́м прые́мнасьцям
2) дазваля́ць сабе́
He indulges in tobacco — Ён ку́рыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
náchsehen
*
1.
vt
1) глядзе́ць, правяра́ць
2) (D) пабла́жліва ста́віцца [адно́сіцца] (да каго-н.)
2.
vi
1) (D) глядзе́ць усле́д
2) глядзе́ць, даве́двацца
im Kalénder ~ — даве́двацца па календары́
sieh nach, wo er steckt — пагладзі́ [пашука́й], куды́ ён падзе́ўся
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)