пабла́жліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пабла́жліва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабла́жліва нареч. покрови́тельственно, снисходи́тельно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабла́жліва прысл. gönnerhaft; náchsichtig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

Не пярэчыць, паблажліва адносіцца (да чаго-н. заганнага, адмоўнага).

П. свавольству.

|| наз. патура́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снисходи́тельно нареч.

1. (нестрого, невзыскательно) пабла́жліва, нястро́га, памярко́ўна, спага́дліва;

2. (покровительственно, высокомерно) пабла́жліва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сентымента́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Быць сентыментальным (у 2 знач.).

2. перан., з кім. Абыходзіцца з кім-н. празмерна мякка, паблажліва.

Не сентыментальнічай з гэтым гультаём!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покрови́тельственно нареч. пабла́жліва; (покровительственным тоном) апяку́нскім то́нам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палібера́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Аднесціся паблажліва, ліберальна да каго‑н. Паліберальнічалі, ён васлугоўваў больш строгага спагнання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сентымента́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Быць сентыментальным (у 2 знач.), праяўляць залішнюю чуллівасць. // Абыходзіцца з кім‑н. залішне мякка, паблажліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyrozumieć

зак. аднесціся памяркоўна (паблажліва)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)