трыбуна́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Надзвычайны судовы орган.

Ваенны т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хура́л, -а, м.

Выбарны орган вярхоўнай і мясцовай улады ў Манголіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бундэсра́т, -а, М -ра́це, м.

Верхняя палата парламента ў Германіі, орган прадстаўніцтва зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акале́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Пашкодзіць які-н. орган, зрабіць калецтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вярхо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Галоўны. Вярхоўны галоўнакамандуючы. Вярхоўны заканадаўчы орган.

•••

Вярхоўны Савет БССР — найвышэйшы заканадаўчы орган дзяржаўнай улады БССР.

Вярхоўны Суд БССР — найвышэйшы судовы орган БССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

legislature [ˈledʒɪsleɪtʃə] n. fml заканада́ўчы о́рган; заканада́ўчая ўла́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штаб, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Орган кіравання войскамі, а таксама асобы, якія ўваходзяць у яго.

Генеральны ш.

Ш. дывізіі.

Ш. палка.

2. перан. Кіруючы орган чаго-н.

Ш. новабудоўлі.

|| прым. штабны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стра́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Орган стрававання чалавека і жывёл.

|| прым. стра́ўнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заводакіраўні́цтва, ‑а, н.

Адміністрацыйны орган на заводзе, які кіруе ўсёй вытворчасцю. // Памяшканне, дзе знаходзіцца гэты орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рудымента́рны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які з’яўляецца рудыментам, знаходзіцца ў недаразвітым стане; астаткавы.

•••

Рудыментарны орган гл. орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)