зу́б
‘орган’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зу́б | зу́бы зубы́ |
|
зу́ба | зубо́ў | |
зу́бу | зуба́м | |
зу́б | зу́бы зубы́ |
|
зу́бам | зуба́мі | |
зу́бе | зуба́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)