Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Лавэр ’вялікі непарадак’ (ушац., Нар. сл.). Няясна. Магчыма, звязана з фін.levaperä, параўн. jättää leväperän ’запускаць, адносіцца неахайна’, leväperäinen ’неакуратны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Су́тарма ’таўкатня, вялікая колькасць народу; сумяціца’ (Нас., Гарэц.), ’нелады, непарадак’ (Бяльк.), ’мітусня; непарадак’, ’вялікае скопішча людзей’ (Растарг.), ’праява, нейкая жывая істота’ (Косіч). Рус.калым.сутурма́, усх.-рус.су́торма, варонеж.суто́рьма ’тс’. Паводле Фасмера (3, 811–812), з *sǫ‑ ’су’ і *torьma, *toriti, параўн. су́торитъ ’малоць лухту’ (гл. су́тарыца), звязаныя з літ.tarýti, taraũ ’вымавіць’, tarmẽ ’гаворка’, грэч.τορός ’выразны, зразумелы; пранізлівы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
disarrangement
[,dɪsəˈreɪndʒmənt]
n.
разла́д -у, непара́дак -ку m., дэзарганіза́цыя f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ро́йла ’нязграбны, неакуратны чалавек’ (Юрч.), укр.дыял.ро̂йло ’бялізны, тоўсты, сыты, тлусты чалавек ці жывёла’ (Нікан.). Да папярэдняга слова ройка3 (гл.). Параўн. і ро́іла (гл.), усх.-бел.ро́йла ’непарадак’ (Яўс.).
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
утвары́цца, утворыцца; зак.
1. Атрымацца ў выніку чаго‑н., з’явіцца. На дарогах утварыліся снежныя завалы.Новікаў.Шафу мы крыху адсунулі ад сцяны, і за ёю ўтварыўся невялічкі куточак.Кавалёў.// Арганізавацца. Утварылася новае спартыўнае таварыства. □ Утварылася сусветная сацыялістычная сістэма — дзецішча міжнароднага пралетарыяту, яго галоўная заваёва, яго гордасць і надзея.«Звязда».
2. Узнікнуць у сувязі з чым‑н. На нейкі час у хаце ўтварыўся пэўны непарадак. Нечарговы выпадковы сход разгаманіўся вельмі актыўна.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
disorder
[dɪsˈɔrdər]1.
n.
1) непара́дак -ку m., балага́н -у m.
2) бязла́дзьдзе n., бязла́дзіца f.; замяша́ньне n., хвалява́ньні pl.
3) хваро́ба f.; сапсава́ньне n.
a disorder of the stomach — разла́д стра́ўніка
2.
v.t.
рабі́ць непара́дак, балага́н, раскі́дваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мітульга́1 ’мітусня, мільгаценне’ (ТСБМ, Касп.) ’непарадак’ (Касп.), ’шпаркасць’ (Бяльк.), міту́нь ’пра аднаразовае мільганне’ (мсцісл., Нар. лекс.). Да мі́тусь (гл.). Аб суфіксе ‑г‑а (< д‑а) гл. Слаўскі; SP, 1, 70.
Мітульга́2 ’матылёк’ (Гарэц., Нас., Др.-Падб.). Пад уплывам мітульга́1 ад матыль (гл.) пры дапамозе адцягненага суфікса ‑г‑а.