inquietude

[ɪnˈkwaɪətu:d]

n.

непако́йm., няўры́мсьлівасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Карце́нненепакой, трывога, турбота’ (Юрч.), да карцець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Besrgnis

f -, -se непако́й, трыво́га; турбо́ты

~ errgen — непако́іць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Трэ́нчыць ‘турбаваць, непакоіць’, трэ́нчыцца ‘турбавацца, непакоіцца’, ‘хацецца’ (Юрч. СНЛ), трэ́нчанне ‘турботы, непакой’ (там жа). Гл. фанетычны варыянт дрэнчыць ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мітрэ́нга, мітрэнг̌а, мітрэнка, в.-дзв. мітрэга ’трывога, хваляванне, непакой, сумятня, разлад, турбота, шум, перапалох, перашкода, прыгода’, бялын. ’вечарынка, бяседа’ (ТСБМ, Нас., Касп., Янк. 1, Бір. Дзярж., Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ; гродз., З нар. сл.; рагач., КЭС; бялын., Нар. сл.), стол. замытрэ́шканепакой’ (Вярэніч, вусн. паведамл.), мітрэнжыцца, мітрэнжыць, ваўк. мярэжыць, чэрв. мітрэжыцца, трак. мітранг̌аваць ’трывожыць, адчуваць непакой, недамаганне’, ’марудзіць’, мітрэнжанне ’сварка’, ’перашкода’ (Нас., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл., Нар. лекс.). З польск. mitręga ’перашкода’, ’цяганіна’ (Шатэрнік, 158; Пальцаў, Лекс. і грам., 38; Кюнэ, Poln., 77), якое ўтварылася пры дапамозе суф. ‑ęga ад mitr‑, роднаснага з mitwać ’блытаць’ mituś — гл. мі́тусь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Муць ’каламуць, дробныя часцінкі’, ’туман, смуга, імгла’ (Яруш., ТСБМ; рэч., слаўг., паўн.-усх., Яшк.), ’непакой, хваляванне’ (Бяльк.). Прасл. mǫtь < mǫtiti > муці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Befürchtung

f -, -en непако́й, бо́язь

sinen ~en usdruck gben* — вы́казаць сваю́ асцяро́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трево́га ж. трыво́га, -гі ж.; (беспокойство) непако́й, -ко́ю м.;

возду́шная трево́га паве́траная трыво́га;

бить трево́гу падыма́ць (біць) трыво́гу;

ло́жная трево́га несапра́ўдная (фальшы́вая) трыво́га;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

discontent

[,dɪskənˈtent]

1.

n.

незадаво́ленасьць f., непако́йm.; трыво́га f.

2.

adj.

незадаво́лены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

suspense

[səˈspens]

n.

1) напру́жанасьць, няпэ́ўнасьць, нерашу́часьць f.

2) непако́йm., трыво́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)