нага́дить сов., разг.

1. нага́дзіць, мног. панага́джваць, напаску́дзіць;

2. (навредить) нага́дзіць, нашко́дзіць; (напортить) напсава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаску́дзіць разм. пагард. (нашкодзіць) verdérben* vt, verpfútschen vt; pfúschen vt (псаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наблуди́ть сов., прост.

1. (наделать чего-л. дурного) напраку́дзіць;

2. (утащить, навредить — обычно о кошках) нашко́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

urządzić się

зак.

1. абзавесціся;

2. разм. дроў наламаць; нашкодзіць сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

напа́костить сов., разг.

1. (нагадить) нага́дзіць, напаску́дзіць;

2. (наделать пакостей) нага́дзіць, напаску́дзіць; (навредить) нашко́дзіць;

3. (напортить) напсава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насвіня́чыць

1. груб. (набрудзіць) beschmútzen vt, Schmutz heréinschleppen;

2. перан. (нашкодзіць) geméin hándeln, Geméinheiten begéhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кры́ўдзіць

1. kränken vt, beléidigen vt;

2. разм. (нашкодзіць, прычыніць страту) benáchteiligen vt, übervórteilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падга́дзіць разм.

1. (сапсаваць) verpfúschen vt;

2. (нашкодзіць каму-н.) j-m ein Bein stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свіня́чыць разм.

1. (забруджваць) verschmútzen vt, verúnreinigen vt, besúdeln vt;

2. перан. (нашкодзіць) verdérben* vt, Scháden bríngen*; geméin hándeln (рабіць подласць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Надса́днік ’талакнянка’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), рус. надсаднай ’увярэднік балотны’. Відаць, да надсадны ’сумны, цяжкі’ (Ян.), параўн. рус. надсадно ’балюча, сумна’ і надсадная трава ’нейкая лекавая расліна’, надсадка ’тс’, саднить ’шчымець’, досада ’прыкрасць’; усё да садзіць (Фасмер, 1, 531), параўн. размоўнае надсадзіць ’надарваць, нашкодзіць’, надсада ’надарванасць, хвароба ад цяжкай работы’, пра гэта ж сведчыць і ілюстрацыя да слова: Натсаднік — як бруснічнік, ат почак (Сл. ПЗБ, 188).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)