нашко́дзіць viel Scháden zúfügen [ántun*, bríngen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

напаску́дзіць разм. пагард. (нашкодзіць) verdérben* vt, verpfútschen vt; pfúschen vt (псаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насвіня́чыць

1. груб. (набрудзіць) beschmútzen vt, Schmutz heréinschleppen;

2. перан. (нашкодзіць) geméin hándeln, Geméinheiten begéhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кры́ўдзіць

1. kränken vt, beléidigen vt;

2. разм. (нашкодзіць, прычыніць страту) benáchteiligen vt, übervórteilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падга́дзіць разм.

1. (сапсаваць) verpfúschen vt;

2. (нашкодзіць каму-н.) j-m ein Bein stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свіня́чыць разм.

1. (забруджваць) verschmútzen vt, verúnreinigen vt, besúdeln vt;

2. перан. (нашкодзіць) verdérben* vt, Scháden bríngen*; geméin hándeln (рабіць подласць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fléisch

n -(e)s

1) мя́са

2) мя́каць (пладоў)

3) плоць, це́ла

ins ~ schíeßen* — налі- ва́цца (сокам)

fáules ~ trágen* — жарт. біць бі́бікі

◊ álles ~ auf Érden — усё жыво́е на зямлі́

Ménschen von ~ und Blut — жывы́я лю́дзі

~ vom ~ — плоць ад пло́ці

sich (D) ins éigene ~ béißen* — нашко́дзіць само́му сабе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

loose

[lu:s]

1.

adj.

1) шыро́кі, во́льны, прасто́рны (пра во́пратку)

2) незамацава́ны

a loose thread — во́льны кане́ц ні́ткі

a loose tooth — зуб, які хіста́ецца

3) во́льны, непрывя́заны

a loose dog — непрывя́заны саба́ка

4) няшчы́льны, рэ́дкі (ткані́на); ры́хлы, рассы́пісты (пра гле́бу)

5) недакла́дны, расплы́вісты; во́льны

loose translation — во́льны перакла́д

6) разьвя́зны

a loose character — разьвя́зны хара́ктар

7) нясшы́ты, незамацава́ны

a loose leaf — укладны́ ліст

8) балбатлі́вы

a loose tongue — балбату́н -а́ m

9) здо́льны нашко́дзіць

a loose cannon — непрадказа́льны чалаве́к, які́ мо́жа нарабі́ць бяды́

2.

v.t.

1) вызваля́ць; адвя́зваць

2) разьвя́зваць

3) паслабля́ць, адпуска́ць

3.

v.i.

вызваля́цца; адвя́звацца, разьвя́звацца

4.

adv.

свабо́дна; ненаця́гнута; няшчы́льна; во́льна (пераклада́ць)

•

- break loose

- cut loose

- on the loose

- let loose

- set loose

- turn loose

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)