dostrajać

незак.

1. настройваць, наладжваць;

dostrajać skrzypce — настройваць скрыпку;

2. прыстасоўваць, дапасоўваць;

3. kogo/co заканчваць апранаць (упрыгожваць) каго/што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Дукава́ць ’павучаць (часта з цялесным пакараннем)’ (Касп.), ’настройваць, падвучваць, падбухторваць кагосьці’ (Янк. III). Відаць, з адукава́ць ’выхоўваць’ у выніку адпадзення пачатковага ненаціскнога а‑ (а гэта з польск. edukować; < лац. educare ’выхоўваць’). Параўн. адука́цыя (гл.). Магчыма, сюды адносіцца і дукава́цца ’крыўляцца’ (Шат.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

narażać się

незак.

1. рызыкаваць;

2. настройваць супраць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вооружа́ть несов.

1. в разн. знач. узбро́йваць; см. вооружи́ть​ 1;

2. перен. (против кого-л.) падбухто́рваць, падбіва́ць, настро́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábstimmen

1.

vt

1) настро́йваць, нала́джваць

2) узгадня́ць

2.

vi галасава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úmstimmen

vt

1) муз. настро́йваць на і́ншы тон

2) перако́нваць (у іншым)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

predispose

[,pri:dɪˈspoʊz]

v.

1) схіля́ць; хілі́ць; настро́йваць на што

2) рабі́ць успрыма́льным (да хваро́баў)

3) аддава́ць або́ перадава́ць за́гадзя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

предрасполага́ть несов.

1. схіля́ць; (настраивать) настро́йваць;

предрасполага́ть в свою́ по́льзу схіля́ць на сваю́ кары́сць;

2. перен. хілі́ць, цягну́ць (на што), настро́йваць (на што); (способствовать) спрыя́ць (чаму);

тишина́ предрасполага́ла к молча́нию цішыня́ хілі́ла (цягну́ла, настро́йвала) на маўча́нне;

обстано́вка предрасполага́ла к рабо́те абстано́ўка настро́йвала на рабо́ту (спрыя́ла рабо́це);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

antagonize

[ænˈtægənaɪz]

1.

v.t.

1) антаганізава́ць, узбуджа́ць варо́жасьць, настро́йваць супро́ць сябе́

2) варо́жа супрацьстаўля́цца

3) супрацьдзе́яць

2.

v.i.

дзе́яць у апазы́цыі або́ варо́жа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

восстана́вливать несов.

1. в разн. знач. аднаўля́ць; варо́чаць;

2. (сооружение, хозяйство, промышленность) адбудо́ўваць, аднаўля́ць;

3. (против кого, чего) настро́йваць; (подстрекать) падбухто́рваць; см. восстанови́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)