настро́іць, настро́йваць

1. муз. stímmen vt;

2. радыё éinstellen vt;

3. (выклікаць пачуцці) stímmen vt; éinnehmen* vt;

настро́іць каго-н. на вясёлы лад j-n fröhlich stímmen;

настро́іць каго-н. су́праць каго-н., чаго-н. j-n gégen j-n (etw. A) stímmen [áufbringen*];

4. тэх. (прыладу, прыбор) éinrichten vt, ábgleichen vt, éinregulieren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

prädisponíeren

vt схіля́ць, настро́йваць; быць схі́льным (часцей да хвароб)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábstimmen

1.

vt

1) настро́йваць, нала́джваць

2) узгадня́ць

2.

vi галасава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úmstimmen

vt

1) муз. настро́йваць на і́ншы тон

2) перако́нваць (у іншым)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

predispose

[,pri:dɪˈspoʊz]

v.

1) схіля́ць; хілі́ць; настро́йваць на што

2) рабі́ць успрыма́льным (да хваро́баў)

3) аддава́ць або́ перадава́ць за́гадзя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

antagonize

[ænˈtægənaɪz]

1.

v.t.

1) антаганізава́ць, узбуджа́ць варо́жасьць, настро́йваць супро́ць сябе́

2) варо́жа супрацьстаўля́цца

3) супрацьдзе́яць

2.

v.i.

дзе́яць у апазы́цыі або́ варо́жа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

alienate

[ˈeɪliəneɪt]

v.t.

1) адчужа́ць, адштурха́ць, аддаля́ць ад сябе́; настро́йваць, настаўля́ць супро́ць сябе́

to alienate public opinion — наста́віць публі́чную ду́мку су́праць сябе́

2) перада́ць пра́ва ўла́снасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áufputschen

vt

1) падбухто́рваць (да мяцяжу)

2) (gegen A) настро́йваць (каго-н. супраць каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

attune

[əˈtu:n]

1.

v.t.

настро́йваць, ла́дзіць, прыво́дзіць у сугу́чнасьць

2.

v.i.

прыстасо́ўвацца

Ears attune to the noise of a big city — Ву́шы прыстасо́ўваюцца да шу́му вялікага го́раду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

terrorisíeren

vt тэрарызава́ць

j-n gégen etw. (A) ~ — запу́жваць, запало́хваць каго́-н.; настро́йваць [падбухто́рваць] каго́-н. су́праць каго́-н., запало́хваць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)