панатыка́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. чаго. Натыкаць чаго-н. у якой-н. колькасці.

П. іголак у падушачку.

2. каго-чаго і што. Накалоць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. матылькоў на іголкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нако́латы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад накалоць.

2. у знач. прым. З невялікай трэшчынай, надтрэснуты. Наколатая талерка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

1. гл. накалоць.

2. мн. -і, -лак. Аздоба з матэрыі або карункаў, якую наколваюць на жаночую прычоску.

3. мн. -і, -лак. Тое, што і татуіроўка (разм.).

Н. на грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паты́ркаць

‘папароць, накалоць што-небудзь; пэўны час тыркаць, тыркнуць некалькі разоў (што-небудзь і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паты́ркаю паты́ркаем
2-я ас. паты́ркаеш паты́ркаеце
3-я ас. паты́ркае паты́ркаюць
Прошлы час
м. паты́ркаў паты́ркалі
ж. паты́ркала
н. паты́ркала
Загадны лад
2-я ас. паты́ркай паты́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паты́ркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нащепа́ть сов. (заготовить в каком-л. количестве) нашчапа́ць; (наколоть) накало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́лваць несов.

1. в разн. знач. нака́лывать;

2. надка́лывать;

1, 2 см. накало́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Набі́ць ’накалоць (дроў)’ (мядз., Нар. сл.). Ад біць ’калоць (дровы)’, параўн. тэрытарыяльнае размеркаванне біцца і калоцца ’бароцца (пра карову)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пако́латы ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакалоць ​1.

пако́латы ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накалоць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панако́лваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. чаго. Накалоць многа чаго-н.

П. дроў.

2. што. Пракалоць у многіх месцах.

П. слівы для варэння.

3. каго-што. Насадзіць на што-н. вострае ўсё, многае, або ўсіх, многіх.

П. матылёў на шпількі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашчэ́ліць

‘накалоць чаго-небудзь, зрабіць шчыліну ў чым-небудзь (нашчэліць дошак); выглядзець каго-небудзь (нашчэліць нявесту); накіраваць позірк на што-небудзь (нашчэліць вочы)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашчэ́лю нашчэ́лім
2-я ас. нашчэ́ліш нашчэ́ліце
3-я ас. нашчэ́ліць нашчэ́ляць
Прошлы час
м. нашчэ́ліў нашчэ́лілі
ж. нашчэ́ліла
н. нашчэ́ліла
Загадны лад
2-я ас. нашчэ́ль нашчэ́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час нашчэ́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)