нако́лка, -і, ДМ -лцы, ж.
1. гл. накалоць.
2. мн. -і, -лак. Аздоба з матэрыі або карункаў, якую наколваюць на жаночую прычоску.
3. мн. -і, -лак. Тое, што і татуіроўка (разм.).
Н. на грудзях.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)