ваколіца, наваколле, навакольнасць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пе́ўневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пеўня, уласцівы пеўню (у 1 знач.). Усё наваколле звінела ад галасістых пеўневых крыкаў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́льны, ‑ая, ‑ае.

Вялікай сілы, здольны абваліць, паваліць што‑н. То там, то тут наваколле ўздрыгвала ад моцных абвальных выбухаў бомб. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

neighbourhood [ˈneɪbəhʊd] n.

1. сусе́дзі

2. навако́лле, акру́га; раён, кварта́л

3. сусе́дства, блі́зкасць

♦

in the neighbourhood of каля́, прыблі́зна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

picturesque [ˌpɪktʃəˈresk] adj. маляўні́чы;

a picturesque cottage прыго́жы дом;

a picturesque fishing village маляўні́чая рыба́цкая вёска;

a picturesque setting маляўні́чае навако́лле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Úmwelt

f -, -en навако́льны свет; навако́льнае асяро́ддзе, навако́лле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наўко́лле, ‑я, н.

Абл. Наваколле. Рэкі сталі позна, а на топкіх балотах асобныя выгары і цяпер дымяцца сіняй парай, як увосень, засцілаючы наўколле туманамі. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абыхо́д Наваколле, акруга; акружнасць мясцовая (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Úmfeld

n -(e)s, -er спец. навако́лле, бліжэ́йшае по́ле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gégend

f -, -en мясцо́васць; краі́на; край

die úmliegende ~ — навако́лле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)